Zum Inhalt

De Adler am neie Finanzamt

Erschienen im „Bergstr. Anzeigeblatt" zur Zeit des Verfalles am 1. April 1932.

„Ich konn de Blick net vunder wenne,
Ich muß dich anschau'n immerdar!"
- - - - - - - - -
Mer konn dich wäiklich net groad nenne
E Prachtstick vuneme deitsche Aar!
Du siehschd noach „Abbau" aus un „Pleire"
Als Spiejelbild vun unserer Zeit,
Un muschd, schoint's ester Hunger leire.
Mer mäikder ou die Derfdigkeit
Sou rappelderr als wie e Zickel
In soim vewaiste Gaasestall
Hengschde wie'n frisch gerobbde Gickel
Do inde Luftgroad wie mer all.
Doch äbbes meecht ich dich mol froage –
Doin Schnawwel weist noch Bensem her –
Duschde dich mit de Hoffnung troage,
Daß hier noch woas ze picke weer? –
Ich meecht dich jo net glei vebittern,
Doch däs werd ganz umeglich gäih,
Daß de dich hier eraus konnschd fittern –
For uns langt's Futter sälbschd net mäih.
Un weirer- Willschde hier ergenze
Doi Ferrerkload bischde gefobbt.
Bei uns konnschde kaa Ferrern strenze! –
Die sinn uns lengschd schun ausgerobbt.
Zum Schluß noch - woas sinn däs for Zange,
Die wu dich links u räächts flankiern?
Will mer mit dene ou jetz fange
An uns erum ze operiern?
Ich roat der aans - loß Vorsicht woalte,
Schneid uns nor net ins Flaasch enoi.
Sei liewer for däs Zammehoalte;
Nor däs däs konn vun Nuze soi!